W poniższej liście zebrałem ciekawe książki fantasy które, według mnie, warto przeczytać. Kolejność jest przypadkowa. Serdecznie zapraszam do lektury.
PS. Zachęcam również do zajrzenia na listę książek sci-fi, które warto przeczytać oraz rankingu „Najlepsze horrory (książki)”.
1. „Silmarillion” J.R.R. Tolkien
“Silmarillion” jest, według mnie, książką wybitną. Oprócz wspaniałej, wciągającej fabuły, bohaterów zapadających na długo w pamięć, czy wyrafinowanego języka autora, zmusza ona czytelnika do wielu przemyśleń. Ponadto możemy poznać historię Śródziemia sprzed czasów opisywanych we “Władcy Pierścieni” i lepiej zrozumieć całe uniwersum. Pozycja obowiązkowa dla … każdego.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
2. „Opowieści z Meekhańskiego Pogranicza” – Robert Wegner
Opowieści z meekhańskiego pogranicza to naprawdę dobry, ale nierówny zbiór opowiadań. Utwory dotyczące Północy są po prostu świetne i jeśli jesteście fanami fantasy (a szczególnie takich serii jak Czarna Kompania czy Malazańska), z czystym sumieniem mogę Wam polecić ich lekturę. Zdecydowanie słabiej wypadają niestety opowiadania z południowego krańca Imperium Meekhańskiego i momentami w czasie czytania byłem po prostu znudzony (co w przypadku Topora i skały nie zdarzyło mi się ani razu) często po prostu zapętlonymi przemyśleniami młodego Isaara. Na szczęście pod koniec znowu robi się ciekawie i niebawem z pewnością sięgnę po drugi tom Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Prawdziwa perełka na rodzimym rynku fantastyki – gorąco polecam. Zapraszam do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
3. „Jonathan Strange i Pan Norrell – Susanna Clarke
“Jonathan Strange i Pan Norrell” to wyjątkowa książka fantasy. Historia opowiadana przez Susannę Clark czasem bawi, a czasem przeraża, szybko przywiązujemy się do naprawdę dobrze skonstruowanych bohaterów, a samą powieść, między innymi dzięki pięknemu językowi, czyta się po prostu fantastycznie. Niektóre postacie poboczne być może nie zostały w pełni wykorzystane, jednak nie zmienia to faktu, że lektura ponad 800 stron “Jonathana Strange’a i Pana Norrella” to czysta przyjemność. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom fantastyki.
Zapraszam również do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
4. „Koralina” – Neil Gaiman
Koralina to z pewnością książka, którą warto, a nawet należy przeczytać. Neil Gaiman zapisze się w historii jako nie tylko poczytny pisarz, ale też twórca niesamowitych, oryginalnych, a przede wszystkim wartościowych narracji. Koralina to współczesna baśń, w której bohaterka musi sprostać narastającej wokół niej samotności, oswoić się z myślą, że nie jest już dzieckiem stale mogącym liczyć na ochronę rodziców, lecz sama musi wziąć odpowiedzialność za swoje życie i zmierzyć się ze swoimi lękami.
Zapraszamy do lektury naszego artykułu na temat „Koraliny”.
5. „Ocean na końcu drogi” – Neil Gaiman
Ocean na końcu drogi to powieść skierowana dla osób poszukujących w odmętach pamięci własnego miejsca. Do tych, którzy nie chcą tracić dziecięcej perspektywy bądź pragną ją odzyskać. Powieść Neila Gaimana to dzieło dojrzałe, niemające według mnie wad – dopracowana narracja, subtelnie stworzony świat, gdzie realizm miesza się z fantastyką, a przede wszystkim prawdziwy bohater, z którym nawet “dorosły” czytelnik może się utożsamić. Tak jak baśniowa Koralina, Ocean na końcu drogi oswaja nas zagubionych dorosłych, z rzeczywistością. Zapraszam do lektury pełnej recenzji.
6. „Amulet z Samarkandy” Jonathan Stroud
Amulet z Samarkandy Jonathana Strouda to, według mnie, świetny przykład wartościowej fantastyki młodzieżowej. Powieść dotyka poważnych, skłaniających do przemyśleń tematów, zachowując jednakże lekki, humorystyczny ton. Dodajmy do tego ciekawą fabułę i wiarygodnych głównych bohaterów, a otrzymamy książkę, która faktycznie może zachęcić młodego czytelnika, do rozpoczęcia przygody z fantastyką.
Zachęcamy do lektury pełnej recenzji „Amuletu z Samarkandy”.
7. „Narzeczona księcia” – William Goldman
Narzeczona księcia to wspaniała powieść, która nie tylko dostarczy rozrywki, lecz także pozostawi u czytelnika wrażenie żywej historii, nie znającej pojęcia czasu. Znajdziecie w niej: prawdziwą miłość, tragiczne wybory, wielką przygodę i subtelny humor. Usłyszycie słowa mające dużą moc. Miłość. Przyjaźń. Zemsta. Prawda. Sprawiedliwość. Wolność. Dla takich książek, warto czytać! Zapraszamy też do lektury pełnej recenzji.
8. „Cykl Demoniczny” – Peter V. Brett
Wielu fanów twierdzi, że jeśli chodzi o książki fantasy, Malowany człowiek to jedna z najciekawszych pozycji w ostatnich latach. Bohaterowie są wiarygodni, pomysły autora oryginalne (co nawet w fantastyce zdarza się coraz rzadziej), a historia po prostu wciąga. Jeśli szukacie lekkiej, ciekawej książki fantasy – polecam.
Zapraszam również do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
9. „Hobbit” – J.R.R. Tolkien
Hobbit Tolkiena to lektura ponadczasowa, prawdziwe arcydzieło fantastyki, bez którego wiele naszych ulubionych książek, pewnie wyglądałoby zupełnie inaczej (gdyby w ogóle powstały).
Ponadto powieść ta jest wspaniałym wstępem do przygody z twórczością Profesora oraz całym światem fantasy. Jeśli ostatni raz czytaliście Hobbita lata temu, polecam wrócić do niego jeszcze na chwilę i ponownie udać się w podróż z kompanią Thorina – gwarantuję, że odkryjecie w niej (a może i w sobie) coś nowego. Gorąco polecam.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
10. „Conan” – Robert E. Howard
Conan i skrwawiona korona to świetny zbiór opowiadań, który powinien spełnić oczekiwania nawet najbardziej wymagających miłośników fantasy spod szyldu magii i miecza. Jeśli marzyliście kiedyś o niebezpiecznych przygodach, w których Waszym najbardziej zaufanym przyjacielem będzie miecz dwuręczny, a każda napotkana karczma może stać się początkiem historii mogącej zmienić losy całego królestwa – trudno o lepszą lekturę niż opowiadania Roberta E. Howarda o Conanie. Polecam!
Zapraszam również do lektury recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
11. „Las ożywionego mitu” – Robert Holdstock
Powieść Roberta Holdstocka jest dziełem pełnym nostalgii, tęsknoty za czymś, co dawno już minęło albo pozostało głęboko ukryte w naszej podświadomości, lecz czujemy mimowolnie pragnienie doświadczenia tej tajemnicy. To także historia o ojcu, którego namiętność zniszczyła życie rodzinne, w tym relacje między braćmi, którzy zasadniczo są rdzeniem całej opowieści. A oni wszyscy podświadomie realizują i odtwarzają mit. Las ożywionego mitu to książka dla wymagającego czytelnika, który jest nastawiony na uważną lekturę, dającą mu wiele materiału do przemyśleń. Zapraszamy też do lektury pełnej recenzji tej wspaniałej książki fantasy.
12. „Kłamstwa Locke’a Lamory” – Scott Lynch
Od naprawdę dawna żadna książka nie dała mi tyle przyjemności, co właśnie powieść Scotta Lyncha. Autorowi udało się stworzyć piękny, tętniący życiem świat, postacie, do których naprawdę można się przywiązać i historię na tyle ciekawą, że każda przerwa w czytaniu wywoływała u mnie irytację. Kłamstwa Locke’a Lamory są powieścią wyjątkową, po którą prędzej, czy później powinien sięgnąć każdy miłośnik fantastyki. Zapraszam też do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
13. „Nie kończąca się historia” – Michael Ende
Nie kończąca się historia Michaela Endego to bez wątpienia bardzo dobra powieść, szczególnie jeśli chodzi o książki fantasy dla młodzieży (ale nie tylko). Kwestie poruszane przez autora są jak najbardziej aktualne i skłaniają do przemyśleń, a bajkowy świat Fantazjany, czy Atreju podróżujący na smoku szczęścia Fuchurze to prawdziwe ikony fantastyki, z którymi po prostu wypada się zapoznać. Zapraszamy też do lektury pełnej recenzji.
14. „Księga Całości” – Feliks Kres
Wspaniały cykl opowiadający o wydarzeniach mających miejsce w świecie Szereru, położonego na Bezmiarach. Bohaterowie są wiarygodni, fabuła wciąga, a podobne opisy działań wojennych można znaleźć chyba tylko u Glena Cooka. Zapraszam do mojej dłuższej recenzji pierwszego tomu „Księgi Całości” .
15. „Uczeń Skrytobójcy” – Robin Hobb
Uczeń Skrytobójcy Robin Hobb to wspaniała powieść, według mnie zasłużenie znajdująca się na niemal każdej liście książek fantasy, wartych przeczytania. Wiarygodni bohaterowie, wspaniale skonstruowane łączące ich relacje, oraz emocjonująca fabuła trzymająca czytelnika w napięciu od pierwszej, aż do ostatniej strony sprawiły, że czytanie o przygodach Bastarda Rycerskiego było dla mnie mnie czystą przyjemnością. Zapraszam do lektury pełnej recenzji tego klasyka fantasy.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
16. „Mgły Avalonu”Marion Zimmer Bradley
Marion Zimmer Bradley w finezyjny sposób przedstawia nam dzieje Króla Artura i Morgiany. Autorka ani razu nie popada w pompatyczny ton, który miałby sugerować, że jej opowieść jest tą najlepszą. W dziele znajdziecie wiele „smaczków”, takich jak potwów z Loch Ness czy legenda związana ze Świętym Graalem. Mgły Avalonu tworzą atmosferę pełną metafizyki, stąd można je nazwać pewną formą duchowości, nowego spojrzenia na wiarę, mit. Zapraszamy też do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
17. „Trylogia Magów Prochowych” – Brian McClellan
Intrygujący bohaterowie, rozbudowany świat, interesująca fabuła… świetny cykl. Ponadto, podobnie jak w przypadku “Sagi Powiernika Światła” Weeksa, tutaj również mamy do czynienia z bardzo oryginalnym systemem magicznym. Jeśli chodzi o lekkie, rozrywkowe książki fantasy – na pewno warto zainteresować się Obietnicą Krwi Briana McClellana
Zapraszam do lektury recenzji pierwszego tomu – Obietnicy Krwi.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
18. „Królowie Dary” – Ken Liu
“Królowie Dary” Kena Liu to oryginalna, dobrze napisana powieść, w której autor porusza takie tematy jak sprawiedliwość, władza i przyjaźń. Pomimo wad takich jak nadmiar filozoficznych wywodów, czy, według mnie, niezbyt interesująco opisana relacja Kuniego i jego żony, książkę czyta się naprawdę dobrze. Jeśli szukacie solidnej powieści w orientalnym klimacie – z czystym sumieniem polecam.
Zapraszam do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
19. „Ściana Burz” – Ken Liu
Ściana Burz” to naprawdę udana kontynuacja cyklu „Królów Dary” Kena Liu. Autorowi udało się przenieść do niej wszystko, co najlepsze z części pierwszej (polityka i piękny język) i dodać wątki fantastyczne tak, aby wydawały się naturalną częścią świata Dary. Warto przeczytać.
Zapraszam do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
20. „Kull – Banita z Atlantydy” – Robert E. Howard
Uważam, że każdy fan książek Roberta E. Howarda, powinien prędzej czy później zapoznać się z przygodami walecznego Atlantydy, gdyż nie jest on tylko prototypem Conana, ale samodzielnym, interesującym bohaterem, umieszczonym w smutnym, nieco melancholijnym świecie, naznaczonym piętnem nieuchronnej zagłady.
Zapraszam do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
21. „Solomon Kane – okrutne przygody” – Robert E. Howard
Jak już chyba widać, jestem fanem twórczości Roberta E. Howarda. 😉 „Solomon Kane – okrutne przygody” to może dosyć nierówny, ale wart przeczytania zbiór opowiadań o jednym z ciekawszych bohaterów wykreowanych przez twórcę Conana.
Zapraszam do lektury pełnej recenzji.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
22. „Władca Pierścieni” – J.R.R. Tolkien
Kolejny klasyk. J.R.R. Tolkien zmienił oblicze światowej fantastyki i nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Mógłbym napisać o pięknym, wielkim uniwersum, posiadającym własną mitologię, niezapomnianych bohaterach etc. ale każdy szanujący się miłośnik fantasy to wszystko wie. Po prostu trzeba przeczytać.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
23.„Saga Wiedźmińska” – Andrzej Sapkowski
Co tu dużo mówić – póki co nie powstała lepsza książka w polskiej fantastyce i śmiem twierdzić, że taki stan utrzyma się jeszcze bardzo długo. Andrzejowi Sapkowskiemu udało się stworzyć porywającą fabułę, fascynujących bohaterów których wspomina się jeszcze lata po zakończeniu lektury oraz niepowtarzalny klimat, które z pewnością zapewnią mu fantastyczną nieśmiertelność. Wiedźmin to książka, którą powinien przeczytać po prostu każdy.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
24. „Amerykańscy Bogowie” – Neil Gaiman
Nie będę ukrywał, że Neil Gaiman jest obecnie moim ulubionym pisarzem. Przygodę z książkami tego autora rozpocząłem właśnie od “Amerykańskich Bogów” i do dzisiaj pozostają oni najlepszą powieścią fantasy, jaką czytałem. Lektura opowiada o przemijaniu wartości, walce współczesności z przeszłością, miłości i wielu innych, zawsze aktualnych tematach, nie stając się przy tym powtarzalnym, sztampowym moralitetem. Głównym bohaterem powieści jest Cień, mężczyzna w średnim wieku, który ledwo co opuścił więzienie. Żona i najlepszy przyjaciel zginęli w bardzo, ale to bardzo podejrzanym wypadku samochodowym, a świat okazał się nie czekać w ekscytacji na jego powrót. W takich właśnie okolicznościach Cień poznaje Pana Wednesdaya, samozwańczego króla Ameryki, który zabierze nas w intrygującą podróż po swoim królestwie. Polecam!
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
25. „Pierwsze Prawo” – Joe Abercrombie
Jakiś czas temu w rozmowie z moim kolegą, również pasjonującym się fantastyką, wspomniałem o cyklu “Pierwsze prawo” Joe Abercrombiego i o dziwo okazało się, że wcześniej nie słyszał o tym autorze. Od razu pożyczyłem mu pierwszy tom “Samo Ostrze” (warto wspomnieć, że dwa dni później zamówił pozostałe dwie części). Na czym polega czar “Pierwszego prawa”? Bohaterowie przedstawieni przez Abercrombiego są niejednoznaczni, wiarygodni i intrygujący (Glokta wciąż jest jednym z moim ulubionych postaci fantasy). Wystarczy dodać do tego brutalny świat, magię i specyficzny humor, a dostaniemy naprawdę świetną lekturę. Całą serię można pochłonąć z przyjemnością w zaledwie kilka wieczorów.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
26. „Pan Lodowego Ogrodu” – Jarosław Grzędowicz
Oprócz tego, że “Pan Lodowego Ogrodu” Jarosława Grzędowicza jest po prostu bardzo dobrą książką, to w polskiej fantastyce nie sposób znaleźć inną lekturę, która pozwoli nam poczuć się nieo wiedźminowo (wbrew temu, co stara się czasem wmówić nam prasa branżowa). Wszystkie cztery tomy trzymają równy, bardzo wysoki poziom. Głównego bohatera trudno nie polubić, a ciekawe pomysły autora imponują (na mnie osobiście największe wrażenie zrobiła Dolina Naszej Pani Bolesnej). Uważam, że cykl “Pan Lodowego Ogrodu” jest pozycją obowiązkową na półce miłośnika, czy miłośniczki fantastyki (a szczególnie fantastyki naukowej).
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
27. „Opowieści z Malazańskiej Księgi Poległych” – Steven Erikson
Stevenowi Eriksonowi udało się stworzyć serię fantasy tak bliską ideałowi, jak to tylko możliwe. Bohaterowie zapadający w pamięć na jeszcze długo po zakończeniu lektury (moimi ulubieńcami byli na pewno Anomander Rake i Onos T’oolan), prawdziwie epickie pojedynki (dwa razy odkładałem książkę w trakcie pojedynku Sójeczki z Kallorem), ogromny, przepełniony magią świat posiadający własną, szczegółowo rozpisaną historię… to wszystko i jeszcze więcej znajdziecie w jedenastu tomach “Malazańskiej księgi poległych” Stevena Eriksona. Warto też zaznaczyć, że seria została już zamknięta, można zabrać za nią bez obaw, że autor weźmie wolne na 10 lat.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
28. „Kroniki królobójcy” – Patrick Rothfuss
Trudno byłoby mi znaleźć książkę, do której mógłbym porównać “Imię wiatru” Patricka Rothfussa. Język którym posługuje się autor jest piękny, historia głównego bohatera, młodego maga Kvothe’a raz bawi, a raz chwyta za serce, bohaterowie poboczni są intrygujący (np. Auri), a całość po prostu wciąga. Pisarzowi udało się utrzymać równie wysoki poziom w obu tomach “Strachu mędrca”. Jedynym minusem może być tutaj fakt, że seria nie jest jeszcze skończona, a na kolejną część przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać. Niemniej seria o Kvothe’m wciąż jest jedną z moich ulubionych, dlatego serdecznie polecam ją każdemu czytelnikowi.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
29. „Kroniki Czarnej Kompanii” – Glen Cook
Jedną z inspiracji dla Podpalaczy Mostów Stevena Eriksona, była Czarna Kompania Glena Cooka – każdemu fanowi Malazańskiej Księgi Poległych już ta informacja powinna wystarczyć za rekomendację. Nim Sójeczka, Szybki Ben, Kalam i reszta drużyny stali się ulubieńcami fanów fantastyki, to Konował wraz ze swoją drużyną najemników pokazał, że bohaterowie wcale nie muszą być paladynami ratującymi księżniczki i jednorożce, a mogą być zwykłymi żołnierzami. Pomimo iż wyżej cenię sobie serię Eriksona, to Kroniki Czarnej Kompanii po prostu wypada przeczytać.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
30. „Archiwum Burzowego Światła” – Brandon Sanderson
Już po pierwszych 300 stronach musiałem przyznać, że “Droga Królów” jest lekturą nietuzinkowa, jedyną w swoim rodzaju. Z tego, co słyszałem, autor utrzymuje równie wysoki poziom w drugiej części cyklu “Słowa Światłości”. Zdecydowanie warto przeczytać.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
31. „Ziemiomorze” – Ursula Le Guin
Opisując przygody młodego maga Geda, Ursula Le Guin zapewniła sobie fantastyczną nieśmiertelność. Autorka duży nacisk kładzie na opisy wewnętrznych przemyśleń i odczuć bohaterów, jednakże nie zapomina przy tym o wartkiej akcji. Cały cykl “Ziemiomorze” jest z pewnością pozycją obowiązkową na półce każdego fana fantasy.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
32. „Opowieści z Narnii” – C.S. Lewis
Jeśli miałbym wybrać książkę fantasy, którą mógłbym przeczytać dzieciom, przy tym samemu również dobrze się bawiąc, byłyby to “Opowieści z Narnii” C.S. Lewisa. Autorowi udało się stworzyć piękną powieść o przyjaźni, odwadze, wierze i wielu innych fundamentalnych wartościach. Jeśli nie czytaliście jeszcze tej książki fantasy (w co szczerze wątpię), polecam już teraz złożyć zamówienie w jakiejś księgarni.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
33. „Koło czasu” – Robert Jordan
Przyznam, że nie udało mi się jeszcze przebić przez wszystkie części Koła Czasu. Nie da się jednak ukryć, że jest to niepodważalna klasyka fantastyki. Wielu innych autorów fantasy inspirowało się tą serią, a po śmierci Roberta Jordana, dokończenia historii podjął się sam Brandon Sanderson. Jeśli szukacie dobrego cyklu fantasy – polecam Koło czasu.
34. „Atramentowy Świat” – Cornelia Funke
Klasyka gatunku – po prostu wypada przeczytać. Piękna historia, pełna oryginalnych, intrygujących pomysłów. Jeśli jeszcze nie czytaliście cyklu “Atramentowy Świat” Cornelii Funke, zachęcam do jak najszybszego odwiedzenia najbliższej biblioteki albo przejrzenia Allegro.
35. „Świat Dysku” – Terry Pratchett
Sam niedawno zacząłem przygodę ze “Światem Dysku” Terry’ego Pratchetta i muszę przyznać, że jest to doświadczenie niepowtarzalne. Styl autora, jego poczucie humoru oraz bohaterowie są po prostu wyjątkowi. Jeśli chodzi o humorystyczne książki fantasy, trudno o coś lepszego niż Kolor Magii.
Książkę możecie kupić pod tym linkiem.
36. „Saga Powiernika Światła” – Brent Weeks
Fascynująca seria o Gavinie Guile’u nie bez przyczyny uważana jest za czołówkę książek fantasy w ostatnich latach. Oprócz wciągającej fabuły, wielu zwrotów akcji i wspaniale rozpisanych bohaterów, doświadczymy tutaj bardzo oryginalnego systemu magii. Naprawdę dobre książki.
Inne książki fantasy, które również warto przeczytać:
- „Pieśń lodu i ognia” George R.R. Martin
- „Pamięć, smutek i cierń” Tad Williams
- „Gormenghast„ Mervyn Peake
- „Kroniki Amberu” Roger Zelazny
- „Świat Czarownic” Andre Norton
- „Trylogia Husycka” Andrzej Sapkowski
- „Elantris” – Brandon Sanderson
- „Eragon” – Christopher Paolini
- „Żelazny kostur” – Juraj Cervenak
- „Akty Caine’a” – Matthew Woodring Stover
To właśnie jest moja lista książek fantasy, które warto przeczytać. Czegoś brakuje? Znacie inne dobre książki fantasy? Macie jakieś pytania? Serdecznie zapraszam do dyskusji.
Zachęcam również do lektury listy najlepszych horrorów oraz listy książek sci fi, które warto przeczytać.
Categories: Fantastyka, Klasyka, Książki, Listy, Polska fantastyka
Lev Grossman i jego seria „The Magicians”. Bardzo niedoceniane i wręcz znienawidzone książki, a to jedne z niewielu książek fantasy, które oferują nieszablonowe rozwiązania i faktyczny rozwój psychologiczny bohaterów. Autor czerpie garściami z Narnii i Harrego Pottera, ale przeobraża to wszystko w coś przemyślanego i wartościowego. Uwielbiam to jak autor przedstawił magię.
Dzięki za komentarz. 🙂 Twoja rekomendacja brzmi ciekawie, na pewno sprawdzę tę serię.
Niestety muszę stanąć po tej drugiej stronie.
To, że czerpie garściami (niektóre fragmenty to kopiuj/wklej) z Narni i Harrego Pottera to nie jest główny problem tej książki. Autor jako tako przekuł to w coś swojego.
Mnie najbardziej drażniła osobowość bohaterów. Wszyscy są płytcy, bez głębi, bez przemyśleń. Narkotyki, seks i alkohol – większość książki jest o nich. Poza początkiem i końcówką gdzie akcja próbuje się toczyć. Napisałem próbuje, ponieważ dla mnie autor poległ przy samych opisach. Dużo rzeczy się dzieje nagle, a część jest rozciągnięta i często miałem wrażenie, że brakuje sensu przyczynowo-skutkowego. Pomysły autora były bardzo dobre, ale ich realizacja i ubranie w słowa już dużo gorzej.
Książka traktuje o nastolatkach, którzy w teorii mają jedne z największych IQ na globie i co równie ważna – nie posiadających sensu życia. I ten brak sensu jest widoczny wszędzie, w ich myśleniu, postępowaniu, obranych celach, ich uczuciach itd.
Przeczytałem, a dokładniej zmęczyłem bo w pewien sposób poczułem nutkę ciekawości zakończenia. Na duży plus zasługuje pani właścicielka zegarka:)
Kolejnych tomów już nie czytałem, spróbowałem drugi ale… to już było ponad moje siły, a ciekawość się ulotniła bo kto poznał styl autora, to od razu może się domyśleć dalszej części książki. Nie mówiąc o tym, że w pewnych momentach 1 tomu zacząłem już wierzyć w głównego bohatera, tak drugi tom na samym początku sprowadził mnie do parteru:)
Podsumowując – szkoda na to czasu, chyba że ktoś chciałby poznać jak książka może być słaba i przez to docenić bardziej innych autorów.
Niestety nie zgodzę się, że „Pan lodowego ogrodu” trzyma cały czas równy poziom. O ile pierwszy tom był genialny, to część druga oraz trzecia pozostawiły straszny niesmak. Dopiero w czwartym tomie pan Grzędowicz zaczął wracać do formy, jednak dopiero pod koniec książki.
Myślę, że warty polecenia jest cykl „Skrytobójcy” Robin Hobb – naprawdę nieźle się czyta. Natomiast z polskich tytułów uwielbiam „Pomnik cesarzowej Achai” – chociaż nie każdemu może się spodobać.
Hmm, nie zauważyłem aż takiego spadku podczas czytania drugiej i trzeciej części, ale cóż.
Co do „Skrytobójcy”, również mi się podobał, ciekawa książka.
Pierwszy tom „Achai” był świetny i gdyby pozostałe trzymały taki poziom, na pewno umieściłbym ten cykl na liście. Niestety, według mnie, tak nie jest. 🙂
Dzięki za komentarz!
„Achaja” wcale nie jest aż taka dobra. Oczywiście. Mam do tej trylogii ogromny sentyment, jako że to pierwsza książka polskiej fantastyki, którą miałam przyjemność czytać. W gimnazjum byłam zachwycona tymi ksiażkami. Ale wiele lat później wróciłam do nich i już nie byłam taka bezkrytyczna.
Ja bym Achaję w ogóle wyrzuciła z fantastyki, a zakwalifikowała do literatury erotycznej.
Zgadzam się, że druga i trzecia część ACHAI bardzo popsuły wrażenie jaki zrobił tom pierwszy, jednak Pomnik Cesarzowej Achai, można traktować jako odrębny cykl, akcja toczy się się tysiąc lat później – to co było w ACHAI jest tylko tłem historycznym dla nowych wydarzeń. Moim zdaniem ten cykl jest nieco lepszy od dwóch ostatnich tomów Achai, chociaż książki są nieco dziecinne to styl autora, i jego „lekkie pióro” robią wrażenie.
Jeśli chodzi o Andrzeja Ziemiańskiego i klimaty Achai to podobały mi się książki poprzedzające wydarzenia opisane w Achai i przybliżające sylwetkę Viriona – tj. Virion-wyrocznia i Virion – Obława. W pozycjach tych zachowany jest poziom pierwszego tomu Achai, polecam sympatykom tego Universum, ponadto Audioteka wydała je w formie audibooków z czego część pierwsza jest „superprodukcją” – naprawdę świetnie nagrane.
ps. Fabuła książek A. Ziemiańskiego nie zawsze przypadała mi do gustu, ale bardzo podoba mi się styl w jakim pisze.
Achaja była tak koszmarna, pełna błędów, absurdów, nielogiczności, że po jednym tomie darowałam sobie cykl i w ogóle autora. Jakby pisał to niezaspokojony gimnazjalista, bez podstawowej wiedzy o świecie. Autor gubił się nawet w tym, co jego bohaterowie robią.
Amber. Gdzie jest Amber Rogera Zelaznego ??? Zwłaszcza, ze niedługo będzie serial na podstawie tej serii ?
Miałem jedno podejście już do Amberu, ale nie oczarował mnie specjalnie (2 tomy pyknąłem). Może za jakiś czas spróbuję znowu. 🙂 Dzięki za komentarz!
Gdzie Matka smoków…Anne McCaffrey i jej Cykl o Jeźdzcach Smoków z Pern to klasyka Fantasy!
Nie czytałem tego cyklu, więc go nie ma. 🙂 Sprawdzę na pewno temat i przeczytam, skoro polecasz.
Jeźdźcy Smoków z Pern to akurat Sci-Fi 😛
R.A. Knaak – Trylogia Mrocznego Elfa 🙂
Podobała mi się, aczkolwiek do top20 nie zaliczę niestety. 🙂
Trylogia mrocznego elfa to nie przypadkiem Salvatore?
Przede wszystkim brakuje cyklu o Jakubie Wędrowyczu A.Pilipiuka. Trylogia husycka również wspaniała.
Poza tym Saga ludzi lodu M.Sandemo.
Opis „Opowieści z Narnii” doskonale mi pasuje do serii „Zwiadowcy” J. Flanagana.
Z kilkoma pozycjami na pewno się zapoznam.
Cykl o Wędrowyczu i Trylogia Husycka dobre, ale pozycje na liście lepsze według mnie. 🙂
O Sadze ludzi lodu nie słyszałem, zaraz przyjrzę się sprawie bliżej.
Mam nadzieję, że Ci się spodobają, miłego czytania!
Saga o ludziach lodu jest na pewno kultowa, ale nie jest na tyle dobra, aby znaleźć się takowym zestawieniu.
Brian Staveley – Kronika Nieciosanego Tronu – na razie wydane są 2 tomy 🙂
Przeczytam. 🙂
Bardzo fajne zestawienie!
Cykl o Rapsodii i Trylogia zimnego ognia według mnie lepsze od Malowanego człowieka.
Jonathan Strange i Pan Norrell również. Mistrz zagadek z Hed, może się też podobać, chociaż mi nie weszło.
PS Gdybyś kiedyś doczytywał Koło Czasu i natrafił gdzieś na streszczenie poszczególnych tomów po polsku, to daj znać! Byłaby to bardzo przydatna sprawa 🙂
Cieszę się, że Ci się podobało!
Cyklu nie czytałem, więc się póki co nie wypowiem. 🙂
Dzięki za rekomendacje.
PS. Ok, będę pamiętał! 🙂
Dla mnie na pierwszym miejscu niezaprzeczalnie króluje „Wielki północny ocean” Katarzyny Szalenbaum, chociaż to raczej książka psychologiczna niż fantasy, zawierająca najpiękniejsze opisy wewnętrznych przeżyć bohaterów, z jakimi się kiedykolwiek spotkałam. Drugie miejsce należy do „Archiwum burzowego światła” Sandersona, które czytałam dwa razy i które wiele razy zaparło mi dech w piersiach. Trzecie miejsce okupuje „Skrytobójca” Robin Hobb, która również jest mistrzynią opisów przeżyć, a dopiero na czwartym jest „Wiedźmin”. Piąte miejsce należy z kolei do fenomenalnej i epickiej sagi „Pamięć, Smutek i Cierń” Tada Williamsa. No i oczywiście całkowicie poza wszelkimi kategoriami jest „Świat Dysku” Pratchett’a, którego mam wszystkie 50 książek czytanych po kilka razy i „Harry Potter”, do ktorego pozostał mi niebywały sentyment pomimo moich 31 lat 🙂 „Imię wiatru” porzuciłam w połowie po tym jak autor przez kilka stron opisywał uśmiech swojej wybranki. Nienawidzę harlequinowych opisow w książkach. Jakbym chciala czytać o miłości, to wybrałabym romans. W ogóle mam wrażenie, ze ostatnio w książkach fantasy dużo więcej miejsca autorzy poświęcają naiwnym romansom zamiast historii, fabule i fantastyce. Odstraszyło mnie to w „Imię wiatru”, w „Lewej ręce boga”, w Trylogii Cienia, w „Z mgły zrodzony” (pimimo, iż jest to również Sanderson, ale Sanderson sztampowy i nastawiony na naiwne young adult, ktorego nienawidzę) i w wielu innych książkach. Do diabła, jak kupuję fantasy, to oczekuję fantasy, a nie durnych miłostek i rozpisywania sie na całe rozdziały o tym, jaka ona jest piękna, cudowna, słodka i dobra. „Pierwsze prawo” było ciekawe tylko do piewnego momentu, bo poza Gloktą wszyscy pozostali bohaterowie byli nudni i jednowymiarowi, a jednym ciekawym bohaterem nie pociągnie się całej książki. Zresztą „Pół króla” również niebezpiecznie zbliżyło się do naiwności young adult. „Atramentowa trylogia” – cudo! Książka mojej młodości. Bardzo chciałabym przeczytać „Kroniki czarnej kampanii” i „Księgę poległych”, ale wciąż mam obawy, czy na pewno mnie wciągną. Możesz napisać o nich coś wiecej? Byłabym wdzięczna 🙂
Dziękuję bardzo, za obszerny komentarz. :)”Wielkiego północnego oceanu” nie czytałem, ale na pewno nadrobię zaległości w takim razie.
Tada Williamsa polecił mi również inny czytelnik Fantasmarium, „Smoczy Tron” czeka już w kolejce na przeczytanie.
Hmm, fakt, że momentami wątek romantyczny w „Imię wiatru” jest przydługi, ale koniec końców warto według mnie przetrwać, bo potem jest naprawdę ciekawie. 🙂
Mnie również irytuje mieszanie fantasy z young adult fantasy oraz rozpisywanie się tylko i wyłącznie na temat wybranki głównego bohatera, tutaj się na pewno zgodzimy.
Co do „Pierwszego prawa”, akurat tutaj polubiłem wszystkie główne postacie i trylogię przeczytałem niemal jednym tchem. 🙂 Natomiast „Pół króla” faktycznie było nieco YA.
Hmm, proponuję Ci zatem zacząć od Malazańskiej. „Czarną kompanię” pisał były wojskowy, więc jest w niej dużo opisów taktyki, machin oblężniczych etc. – nie każdy to lubi. Natomiast „Malazańska” jest według mnie dużo bardziej przystępna. Na początku będzie bardzo wiele postaci i zasad do przyswojenia, ale z czasem na pewno świat Cię wciągnie (Anomander Rake to wciąż jeden z moich ulubionych bohaterów wszechczasów). Jak już przebrniesz przez Eriksona, można spróbować z „Czarną kompanią”. 🙂
Jeśli masz jeszcze jakieś pytania, pisz śmiało!
Wszystko mogę powiedzieć o Malazańskiej ale na pewno nie to że jest przystępna. Genialny cykl jednak trudny w odbiorze i wymagający niesamowitej wręcz uwagi. Mnogość wątków i postaci, które na czytelnika wręcz „spadają” od samego początku, u wielu czytelników powoduje konfuzję i problemy z ogarnięciem co się właściwie dzieje. Wielu znajomych nie było w stanie skończyć pierwszego tomu…..cóż, ich strata. Erikson trochę jak Hitchcock – najpierw powoduje trzęsienie ziemi a potem powolutku (bardzo powolutku) zaczyna się wszystko układać. Cykl fantastyczny, cudowny, mój ulubiony, zabawny (szczególnie wątek Tehola i Bugga – ich dialogi przerastają Pratcheta), przerażająco-bolesny (Sznur Psów) ale na pewno nie przystępny.
Brakuje mi Sagi Miecz Prawdy Terrego Goodkinda. 16 świetnych książek i historia, która trzyma w napięciu do samego końca. 🙂
Znam i lubię, aczkolwiek nie top 20 moje. 🙂 Dzięki za komentarz!
Malowany człowiek.. Jestem zakochana.. Wlasnie jestem połowie Wojny w Blasku dnia.. Cudo ;).. Opowieści z Narnii nawet jako doroslą juz osobę nieodmiennie mnie zachwyca.. AHarry Potter oczywiscie… Oklepany ale od tego zaczełam moja przygodę z czytaniem i co jakis czasu powracam..Od jakiegos czasu czaję się na Brandona Sandersona i pewnie w koncu sie do tego zabiorę 😉 Ja polecam „Trylogię Czarnego Maga” Trudi Canavan, cykl „Czarnego Kamienie” Anne Bishop oraz cykl „Pendragon” S. Lawheada … A na półce oczekują „Zwiadowcy” J. Flanagana.. Pozdrawiam 😉
Malowany Człowiek mistrzostwo, zgadzam się. 🙂 Dobre książki podałaś, dzięki za komentarz!
PS. Też za jakiś czas zabiorę się do „Zwiadowców”. 🙂
Nie wszystko znam, ale jedno wiem – „cykl demoniczny” to straszny bubel. Nie wiem skąd ta popularność. Ta seria jest zwyczajnie źle napisana.
Hej Angieszka, dzięki za komentarz! Powiem Ci, że pierwszy raz spotykam się z taką opinią, większość ludzi i w komentarzach i w mailach zachwyca się książkami Bretta (ja zresztą również). 🙂 Każdy lubi co innego widać.
Powiem tak pierwsze kilka książek niesamowita, potem gorzej, a ostatnie dwie książki po prostu masakra bardziej nie dało się zepsuć.
Według mnie powinny jeszcze dojść opowieści Kossakowskiej o Daimonie Freyu („Siewca Wiatru”, „Zbieracz Burz”) oraz saga Szklanego Tronu 🙂
Wszystko dobre książki, niebawem napiszę jakieś uzupełnienie. Dzięki za komentarz! 🙂
O matko boska, właśnie się zaksztusiłam. Uściślijmy, czy to o TYM Szklanym Tronie mowa?
One są bardzo …kobiece. O ile opowiadania są ok, tak im dalej, tym bardziej się robi „emo”. Kilku tysiącletni aniołowie i demony o przemyśleniach i emocjach nastolatków. Jej ostatni z anielskich cykli to były męczarnie literackie…
Cykl Akty Caine’a. SF i fantasy w jednym. Polecam. I oczywiście Gra o Tron.
Dzięki za komentarz!
3/4 wymienionych książek tutaj znam – bardzo dobre. Ale brakuje mi tutaj Zwiadowców, coś od T. Canavan (np. trylogia czarnego maga, trylogia zdrajcy, era pięciorga), jeśli chodzi o Sandersona to wymieniłbym jakiś inny jego cykl (może trylogie Waxa I Wayna?) chociaż zarówno pierwszy jak i drugi tom Burzowego Świata piekielnie wciąga. No i gorąco polecam Cykl Inkiwzytorski Piekary, moja ulubiona pozycja polskich autorów. Dodałbym jeszcze Opowieści o kamratach H. Douglasa i trylogie o Kylarze Sternie (pierwszy tom o ile mnie pamięć nie myli Droga Cienia)
Dzięki za komentarz! Już kilka razy wspominano mi o Zwiadowcach, w wolnej chwili na pewno dodam. Co do „Canavan”, nie czytałem jeszcze, ogarnę temat.
Pozostałe też ciekawe książki, dzięki. 🙂
Zwiadowcy sa … specyficzni. Coś dla młodych czytelników, takie young fantasy 🙂 a w połączeniu z serią Druzyna mnie osobiście odrzuca. Da się poczytać, lekkie i przyjemnie….ale dla młodzieży co najwyżej 🙂
R.A Salvatore – Legenda Drizzta, wiem że nie wszystkie książki są rewelacyjne (szczególnie te późniejsze) ale pierwsze cztery części przeczytałem w ciągu 3 dni – nie mogłem sie oderwać 🙂 Pozostałe ulubione już były wymieniane więc nie będę wspominał, może poza trylogią Nocnego Anioła
Dzięki za ciekawe tytuły 🙂
A biblia?
A tak serio to może jakieś dzieło H.P. Lovecrafta? Mimo, że horror to nadal jednak fantastyka, do tego wciągająca.
Lovecraft świetny, zgadzam się. 🙂
Dziedzictwo Paoliniego moim zdaniem też zasługuje na uwagę
Paweł Kornew i jego cykl Przygranicze (Sopel, Śliski i reszta). Bardzo ciekawe, Czytałem i po kilka razy miałem wrażenie, że to ostatni tom, bo zakończenia wydawały się zamknięte, a tu niespodzianka kolejny tom.
Większość z moich ulubionych książek widzę w artykule lub w komentarzach ;), dorzucę od siebie jeszcze cykl o Harrym Dresdenie (Akta Harry’ego Dresdena) napisane przez Jima Butchera i choć Ewa Białołęcka mi raczej kojarzy się z tworczością dla dzieci i młodzieży, to Wiedźma.com.pl jest bardzo dobrą książką dla dorosłych.
Ciekaw, pozycje, dzięki za komentarz 🙂
Muszę przyznać, ze o ile pierwsze dwa tomy Pana Lodowego Ogrody były dobre to trzeci był tak zły, że aż komiczny. To taki mój książkowy odpowiednik Planu 9 z Kosmosu. Czwarty tom zacząłem ale jak przeczytałem, że „rozpętał sie istny blizzard” to rzuciłem książkę w kąt. Dziwi za to brak czegokolwiek Dukaja… Lód może być ciężkawy ale Inne Pieśni są wyśmienite i bardzo nietypowe.
Trzeci tom faktycznie słabszy, ale miał też swoje dobre momenty według mnie. Co do Dukaja natomiast – póki co czytałem tylko „Lód” i był nieco zbyt ciężkawy, do „Innych Pieśni” się zabieram, więc dzięki za rekomendację. 🙂
Świetne zestawienie! Nie wszystko czytałam więc biegnę nadrabiać zaległości 😉
Powodzenia 🙂
Świetny artykuł, zastanawiałem się nad cyklem inkwizytora i po pozostałych komentarzach już wiem że zaraz jadę do empiku. Ze swojej strony polecam garth nix, seria „stare królestwo” – często wracam do tej trylogii, „clariel” troszkę się duży ale zakończenie dla mnie rewelacja. Czekam na „goldenhand”.
Cieszę się, że Ci się podoba. 🙂 Dzięki za rekomendacje, książki z pewnością sprawdzę.
Większość z listy znam i przeczytałem i chyba trzeba będzie zebrać się i zdobyć „Opowieści z Malazańskiej Księgi Poległych”
Wymieniać książki warte uwagi można baardzooo długo np Patrole Łukjanienki , Carda i jego serie o Enderze lub Alvinie stwórcy , Zwiadowcy Flanagana choć ostatnie części tak nie porywają , Magdalena Kozak i cykl Nocarz , albo Adam Przechrzta i Charągiew Michała Archanioły lub cykl o Razumowskim . Naomi Novik i seria Temaire lub Wybrana (ma w sobie to coś) Trudi Canavan też warta uwagi .
Małżeństwo Diaczenkó też tworzyło ksiązki warte zapamiętania. Karina Pijankowa i Jej Prawa i powinności co roku czytane i nadal wciąga.
I tak można wiele i wiele pozycji wymieniać
Ja od siebie dorzucę Eragona. Nie każdemu może podejść, ale mnie bardzo wciągnął mimo 26 lat. Żmija Sapkowskiego nie tak dobra jak Wiedźmin czy Trylogia Husycka, ale też warto dać jej szansę. Neil Gaiman i jego Księga Cmentarna to też ciekawa pozycja. To z tego czego jeszcze w pozostałych komentarzach nie widziałem.
Brakuje trylogii Mroczne Materie Phillipa Pullmana. Totalnie zapomniana książka w Polsce, absolutnie wyjątkowe fantasy.
Nie czytałem niestety, trzeba będzie nadrobić.
Szok, że nie pojawiły się w spisie, właśnie kończę. Pozycja jest absolutnie niesamowita.
Książka napisana patetycznym, naiwnym jezykiem bardziej dla dzieci. Strasznie męczące wyjaśnienia dlaczego bohater czuje co czuje i robi co robi… Nie dałam rady. Myślę, że przereklamowana. Serial na jej podstawie dużo lepszy.
Pewnie, że brakuje – Douglasa Adamsa! Franka Herberta! Jako wielka fanka zarówno „Autostopem przez galaktykę”, jak i całej serii „Diuna” muszę koniecznie wytknąć to pominięcie. Jeśli nie czytałeś, to gorąco polecam.
Spokojnie, też jestem fanem Douglasa Adamsa i Franka Heberta. 🙂 Czytałem i „Autostopem przez galaktykę” i całą resztę cyklu rzecz jasna. Niebawem będę publikował listę najlepszych książek sci-fi i na pewno znajdą się tam Ci autorzy. Dzięki za komentarz! 🙂
No tak, nie zauważyłam w tytule, że chodzi o fantasy, a nie fanstastykę! Rookie mistake. 🙂
Don’t worry. 🙂
Ktoś wspomniał Białołęcką i jej Wiedzma.com.pl. Ja bym bardziej polecała serię o Tkaczu Iluzji. Za opowiadanie, z którego powstała dostała Nagrodę Zajdla. Co prawda nie mogę jej wybaczyć, że od lat pisze inne rzeczy zamiast oddać wydawcy ostatni tom. Już nie zliczę, ile maili w tej sprawie wysłałam. Ale seria jest naprawdę wyjątkowa.
A ja bym dodała jeszcze sagę „Zwiadowcy” Johna Flanagana. Naprawdę wciągająca fabuła, rozległy świat o różnej kulturze, który mamy okazję zwiedzić wraz z głównym bohaterem. Nie wspominając już o barwnych postaciach, które zapadają w pamięć. Zapraszam do poznania Willa, jego mentora Halta i całej reszty przyjaciół, naprawdę warto!
Dobra rekomendacja, prędzej czy później na pewno skorzystam. 🙂
Zdecydowanie na liście powinien się znaleźć cykl inkwizytorski Piekary. Totalnie nowe, odświeżające podejście do nieco zmurszałego już świata fantasy.
Ogólnie jestem fanem Geralta, ale kłóciłbym się z tym, że jeszcze nie powstałą lepsza polska fantastyka. Już chociażby wymieniony później „Pan Lodowego Ogrodu” bije go na głowę. „Wiedźmin” był po prostu pierwszym dziełem takiej skali i nie znać go to jak nie znać Tolkiena (który, nawiasem mówiąc, też nie jest taki przezajebisty), bo to taka baza wyjściowa. Osobiście uważam, że późniejsze dzieło Sapkowskiego – „Trylogia husycka” jest lepsza pod względem faublarnym.
Pod jakim względem „Pan Lodowego Ogrodu” ma bić „Wiedźmina”?
Jetem świeżo po odsłuchaniu audiobooka. Pierwsza część była świetna oraz posiadała zaskakujące zakończenie. Jednak w każdej kolejnej obniżano powoli poziom, a ostatni tom raczej przecierpiałem niż się przy nim dobrze bawiłem.
Lodowy Ogród nie ma ani tak przemyślanego świata jak ten wiedźmiński (który i tak nie jest zbyt rozbudowany), bohaterzy również ustępują pola Geraltowi i przyjaciołom. Przede wszystkim brak mi było głębszych przemyśleń, „filozofowania” nad ludzką moralnością i postawami człowieka wobec świata. W „Wiedźminach” autor poruszył kwestie prześladowań rasowych, zła, „konieczności dziejowej”, propagandy, wielkiej polityki i jej konsekwencji ponoszonej przez maluczkich. Ba, nawet gospodarka się załapała. Tam, gdzie tego nie robi bawi się konwencją jak w opowiadaniu o „Pięknej i Bestii” tudzież o „Złotym Smoku”. Podobnie Sapkowski uczynił w trylogii husyckiej.
W „Panu Lodowego Ogrodu” naprawdę dało się takowe wątki umieścić. Nawet próbowano w pierwszej części coś z tym zrobić (finał) ale autor sobie odpuścił. Nacisk kładł na akcję z odrobiną „zderzenia kulturowego”. Była ona wciągająca, ciekawa ale też jednorazowa. „Wiedźmina” oraz „Husytów” przeczytałem / wysłuchałem cztery razy. Może oprócz wcześniej opisanych zalet lubię też podejście autora do magii. Ta istnieje ale zawsze jest nieco na uboczu i nie oszałamia (nuży) swą ogromną mocą. Jest subtelna zamiast epicka.
Troszkę brakuje mi w tym zestawieniu Piekary… chociaż z drugiej strony jego dzieła reprezentują różny poziom. Najbardziej sobie cenię „Ani słowa prawdy”. Za lekkość pióra i tematu, przyzwoitą dawkę niezbyt nachalnego humoru i zgrabne ściąganie od innych autorów. Trochę zabawy konwencją w stylu Pratchetta. Niestety autor nie pociągnął tego tematu w kolejnej książce. Zamiast uroczego Arivalda dostaliśmy np. Inkwizytora. Serię książek z bardzo nieprzyjemnych, irytującym głównym bohaterek i sporą dawką stereotypów bądź naiwnych zagrywek. Przeczytałem 3-4 książki z cyklu i miałem już serdecznie dość głównej postaci. Potem sięgnąłem po „Chłopców”… zakończyłem na pierwszym tomie.
Dziękuję za to zestawienie. Dzięki niemu skusiłem się na kilka książek o których wcześniej nie słyszałem.
Tak po prawdzie… Bardzo ciężko w literaturze fantasy znaleźć książki podobne do dzieł „Sapkowskiego”. Wielu autorów w ogóle daje sobie spokój z „filozofowaniem”, wymianą poglądów i refleksją co do otaczającego bohaterów świata. Tym samym pozbawiają swe postacie duszy, sprowadzając je do poziomu marionetek, a nam dają tani zamiennik w postaci akcji.
Sapkowski umiejętnie łączył wiele różnych aspektów w swej literaturze, a opowiadania najczęściej budował wokół jakiegoś problemu społecznego bądź moralnego. Tak jak Pratchett lecz z większą dawką pesymizmu co do ludzkiej natury. Dysputy Geralta z magami, urzędnikami, królami czy innymi rębajłami potrafią być równie (a może nawet bardziej) zajmujące co kolejne pojedynki z monstrami bądź bandytami.
Jestem świeżo po odsłuchaniu pierwszej części „Magów Prochowych” (od dawna tego typu literaturę raczej słucham niż czytam… gospodarowanie czasem). Ile tam było okazji wręcz proszących się o zderzenie poglądów. Rewolucja vs stary porządek, po obu stronach ludzie gotowi zginąć za swą sprawę…. i nic.Ciężko znaleźć coś naprawdę dobrego, wnoszącego do umysłów czytelnika coś więcej niż rach-ciach & nieco humoru.
Natomiast co do książek fantasy to śmiało mogę polecić „Ostatniego powiernika pierścienia Jeśkowa. Najlepiej po lekturze Trylogii.
Fani Tolkiena mogą się poczuć nieco rozczarowani ale to całkiem fajna książka zwłaszcza gdy ktoś lubi historię. Pokazuje ona jak ta potrafi być zakłamywana oraz wykorzystywana przez władców w realizacji swej polityki i umacnianiu pozycji poprzez tworzenie mitów.
Już sam mordyjsko-angmarski punkt widzenia potrafi być bardzo interesujący, a dochodzą do tego jeszcze Umbarczycy i Haradmirowie. Cywilizowany i zmierzający ku rewolucji przemysłowej wschód vs rycerski ale zacofany zachód? Czemu nie. Ciekawa perspektywa.
Przeczytałem i wysłuchałem dwa razy.
Czaję się na tę książkę już od jakiegoś czasu, prędzej czy później na pewno o niej wspomnimy na blogu. Dzięki za przypomnienie!
Żaden problem. 🙂 Ja na obecną chwilę przerobiłem wszystkie warte uwagi książki z tej listy… jeżeli tylko ukazały się w audiobooku. Teraz nie mam czego słuchać (Ziemiomorza nie trawię, a Sandersona nie lubię za monumentalność świata…)
🙁
Hmm, to polecam jeszcze nasze listy dotyczące horrorów i sci-fi, może tam coś znajdziesz ciekawego. 🙂
Od siebie dodałabym na pewno „Mgły Avalonu” Marion Zimmer Bradley, cykl o heroldach Valdemaru Mercedes Lackey, oraz Belgariadę i Malloreon Davida Eddingsa, jak i pionierki fantasy Andre Norton i cykl o Świecie Czarownic… Powtórzę również za moimi poprzednikami, iż brakuje tu zdecydowanie Anne McCaffrey „Jeźdźcy Smoków „, Maji Lidii Kossakowskiej i serii anielskiej, Stephana Lawheada i cyklu „Pendragon” oraz Patricii McKillip trylogii „Mistrza Zagadek”, a także serii o Rapsodii Elizabeth Haydon. To chyba wszystko 😛 Patrząc na tę listę chyba w większości polecam to samo co Sapkowski…. w kanonie Fantastyki…. 😀
Pozdrawiam serdecznie.
Część tytułów na pewno dodam do paragrafu „również warto przeczytać”, jednakże o ile lubię serię anielską, to nie uważam, żeby było to top 20, czy top 30 fantastyki. 🙂 Dzięki za komentarz.
PS. „Mgły Avalonu” – wiedziałem, że o czymś jeszcze zapomniałem!
A mi brakuje serii ” Dragonlance” głownie tych napisanych przez Weis i Hickman no i serii o Midkemii Raymonda Feista ! I jeszcze bardzo podobały mi sie Patrole 🙂
z Glena Cooka brakuje mi jego innych świetnych serii – Imperium Grozy czy Detektywa Garretta 🙂
polecam!
Dzięki ogromne za podobny artykuł. Przygodę z fantastyką zaczęłam już dawno, ale podchodziłam do tego gatunku dość sceptycznie, gdyż zwykle – jak się potem okazało – polecano mi książki nurtu YA, przez co zdążyłam się zniechęcić.
Od siebie dodałabym klasykę: Kroniki Diuny Herberta. Moim zdaniem obowiązkowa pozycja – choćby w celach zapoznawczych. Bywa trudna do przełknięcia (głównie językowo), ale uniwersum jest wspaniałe i bogate.
Co do Gaimana to absolutnie się zgadzam! Również zaczęłam przygodę z nim od Amerykańskich Bogów. Od tamtej pory co jakiś czas wracam do tej pozycji. Neil potrafi fenomenalnie wykorzystać mitologię i oniryzm, łącząc je z szarą rzeczywistością. Książki mają klimat – po prostu.
Większości pozycji z tej listy (czy komentarzy) nie miałam jeszcze okazji przeczytać, chociaż o części słyszałam. Zatem uznaję niniejszy artykuł za czytelniczy drogowskaz 😀
Cieszę się, że artykuł Ci się podoba. 🙂 Co do „Diuny” – pojawi się ona na pewno na liście najlepszych książek sci-fi.
Dokładnie, książki Gaimana mają niepowtarzalny klimat. Swoją drogą, już w marcu będzie w Polsce wydana „Mitologia nordycka” tego autora. Polecam.
Zachęcam zatem do czytania i podziel się opinią, jak skończysz coś nowego z listy. 🙂
Sagi fantasy, które nie można po prostu pominąć, to: L. W. Modesitt Jr. – saga Recluce, Elizabeth Haydon – saga Rapsodia, C. S. Friedman – Trylogia zimnego ognia oraz Harry Turtledove i jego dwa wspaniałe cykle Videssos. Pozdrawiam serdecznie wszystkich miłośników fantasy.
Przyznam, że nie wszystkie te tytuły znam – trzeba będzie nadrobić. Dzięki za rekomendację.
Cykl „mroczna wieża” Kinga
Proponowane książki wraz z listą uzupełniającą to w większości znane i uznane pozycje. Wiem, że potrafią nas one przenieść na długie godziny, do solidnie skonstruowanych fantastycznych światów. Pewnie dopisałbym jeszcze do listy takich autorów jak: Terry Brooks, Jack L Chalker, Jennifer Roberson, Karl E Wagner, John Morressy.
Powiem jednak trochę przewrotnie, że książki tych wszystkich pisarzy mogłyby oddać pokłon jednej niepozornej książeczce, która dla mnie stanowi niejako esencję tego, co uznaję za fantasy.
Zachęcam do zmierzenia się z „Jednym zaklęciem” – Lawrence Watt-Evans.
Przeczytałam całego Pana Lodowego Ogrodu. Było to coś niezwykłego, innego. I nie zgodzę się, że dzięki niej możemy poczuć się „wiedźminowato”. To są tak różne serie, że nie można ich porównać.
Jak dla mnie Pan Lodowego Ogrodu jest sprawnie napisaną…kliszą motywów z innych książek. Czytając, stale miałam wrażenie „skąd ja to znam?”. To postmodernizm modernizmu 😀
Czyta się bardzo płynnie i przyjemnie. Ciekawe jest realistyczne podejście głównego bohatera do świata w którym działa magia.
A gdzie cykl Inkwizycyjny Jacka Piekary jeśli chodzi o Polską twórczość ?? Moim zdaniem dużo lepiej pisze niż Pilipiuk. Gdzie książki Kossakowskiej ?? Dużo się pisze o autorach zagranicznych, a mamy takich świetnych polskich pisarzy fantasy 🙂 co do Sapkowskiego i Wiedźmina – zawsze numer jeden w mojej bibliotece, to była pierwsza seria ksiazek które czytałam, zaraz później był stalowy szczur. Pozdrawiam
Cykl Inkwizytor Piekary ? Może ciekawe na początku, ale kolejne tomy to po prostu nabijanie kabzy, bo niewiele się dzieje w tych 10 tomach, brak dynamiki i dalszych dziejów Mordimera. Chodzenie od wioski do wioski za wiedźmami jest spoko przez pierwsze 4 tomy…. 🙂
Proponuję jeszcze „Jestem numerem cztery” Pittacus Lore i pozostałe części tej książki; „Więzień labiryntu” Jamesa Dashnera i również jej kolejne części. A i jeszcze „Eragon” i kolejne części jak dla mnie na pierwszym miejscu. Pozdrawiam:)
Ciekawe, propozycje, dzięki. 🙂 Na weekend będę aktualizował listę, to je dodam.
Ze swojej strony dodałabym też cykl Feist’a :Wojna światów: – łatwe, lekkie, niegłupie i przyjemne 🙂 Uwielbiam też „Wywiad z wampirem” A. Rice.
Może niekoniecznie w TOP 20, ale polecam też Samantha Shannon cykl „Czas żniw” i Maria Dahvana Headley „Magonia” – całkiem ciekawie zapowiadające się serie. Podobał mi się także cykl „Dawcy” Lois Lowry – szczególnie pierwsza część. Na koniec Erin Morgenstern z „Cyrkiem nocy” zdecydowanie zasługuje na chwilę uwagi.
Pozdrawiam
Dzięki za komentarz, przy aktualizacji w weekend na pewno dodam któreś z tych tytułów. 🙂
Hej. Spis na poziomie. Jak każdy też dodam coś od siebie. „Zawód Wiedźma” i resztę cyklu Olgi Gromyko.. wspaniałe poczucie humoru, „Erę Pięciorga” Trudi Canavan,”Kroniki Świata Wynurzonego” Licii Troisi też szkoda pominąć , „Ruda Swora” M.L.Kossakowska, saga o Kylarze Sternie B.Weeks’a. Szkoda , że obecnie sfera Fantasy jest zaniedbana, często nie ma nic ciekawego do czytania, a to co się znajdzie już było czytane 😎 ps. Przygody/Kroniki Czarnej Kompanii — ehh to książka do łóżka dla osób cierpiących na bezsenność.
Czarna kompania to legenda 🙂 Może trzeba dojrzeć do niej 🙂 większość podanych przez Ciebie książek to raczej YA.
Niesamowite ze nikt nigdy nie mowi o zakonczonej juz serii „Odkrycia Riyrii”. Jesli tak jak ja uwielbiasz Wiedzmina, Nocnego Aniola, Kroniki krolobojcy, Pierwsze prawo to ta seria takze trafi w twoje gusta.
Mozliwe ze ktos wspomnial o serii Bohaterowie umieraja, jesli nie to, polecam, seria sklada sie z 4 ksiazek (jest to polaczenie sf z fantasy – troche na zasadzie Pana Lodowego Grodu, czyli wiekszosc fantasy), pierwsza ksiazka jest doskonala, dalsze juz niestety komplikuja serie ale warto siegnac po ta lekture dla tej pierwszej ksiazki, ktora wgniata w fotel (ksiazka zdecydowanie nie jest dla dzieci!).
Z ostatnich odkryc polecam Dagome Iudex – proba opisania zycia przodka Mieszka I z lekkim zabarwieniem fantasy (cos w stylu Pana Srebrnego Łuku).
Ciekawa, takze dosc mroczna pozycja jest Ksiaze Cierni
Nikt tez nie wspomnial takze o Koniarzu, ciekawa seria, ktorej niestety nie skonczylem z tego powodu iz bohater wydaje sie niesmiertelny, ilosc ran, ktore odnosi w kazdej ksiazce ksiazce jest zdecydowanie przesadzona. Wszystko inne na plus.
Brent Weeks wydał również świetną serię drogi cienia. Polecam
Czytałem, bardzo dobra seria. Dodam niebawem do listy. 🙂
w 10 pozycji jest blad nie „Droga Swiatlosci” tylko „Slowa Swiatlowaci” ahahaahaha
A poza tym to batdzo fajny artykul 🙂
Dzięki za uwagę, tytuł poprawiony. 🙂
NIe wiem czy ktoś z komentujących dorzucił, ale brakuje mi cyklu Dragonlance 🙂
Na pewno Kroniki i Legendy warte są przeczytania.
Fajny spis.
Cykl na pewno sprawdzę. Dzięki za komentarz. 🙂
Cześć. Super spis. Coś od siebie. Dodam dwa nowe cykle które pochłonąłem jednym tchem tj. Anthony Ryan i trylogia Kruczy Cień oraz Luke Scull i jego Ponurą Drużynę. Czekam z niecierpliwością na następne książki tych autorów. Pozdrawiam.
Dzięki. 🙂 Za „Kruczy Cień” będę zabierał się niebawem właśnie. Dzięki za polecenia i również pozdrawiam.
Dla mnie bezapelacyjnie Trzy Serca i Trzy Lwy , Poula Andersona, bardzo dobre fantasy. Acz bardzo krótkie.Czytalem w czasach gdy jedyny dostep do takich perelek byl w miesieczniku Fantastyka, ktore slynelo z znakomitych opowiadani powiesci drukowanych w odcinkach . To w tym pismie zadebiutowal opowiadaniami pan Sapkowski.Bo w ksiegarniach nic nie bylo, dostep minimalny.Wchodzisz do jakiejkolwiek ksiegarni i doslownie nic nie ma.
Z ksiazek sf polecam klasyke, Niven i jego ” Pierscien ” jak rowniez Pohl. ” Gateway . Droga do gwiazd 🙂
Dzięki za komentarze. 🙂 Na szczęście teraz dostęp jest łatwiejszy (chociaż niektórych klasyków wciąż trzeba szukać na Allegro albo w antykwariatach).
Lista naprawdę wyczerpująca, ale mam jedno maleńkie „ale”. 😉 Warto na niej uwzględnić Ricka Riordana, autora niesamowicie popularnej wśród młodzieży serii o Percym Jacksonie. Wielu moich rówieśników właśnie od niej rozpoczęło swoją przygodę z fantastyką. To lato jest szczególnie owocne dla fanów jego pióra, bo niedawno wyszły „Tajne akta Obozu Herosów” (kapitalna rzecz zarówno dla starych czytelników, jak i nowych), a za miesiąc pojawi się „Percy Jakcson. Książka do kolorowania”, którą świetne można zachęcić młodszego brata do lektury Riordana. Poza tym lista naprawdę super 😉
Dzięki za komentarz i faktycznie, Riordan powinien się na pewno pojawić na takiej liście. Jak tylko będę miał nieco więcej czasu, dodam go. 🙂 Pozdrawiam!
Polecam cykl „Miecz Prawdy” Terry’ego Goodkind’a 🙂
Dokładnie – to samo chciałem dodać – zabrakło tu „Miecza Prawdy”.
Na weekend przysiądę do aktualizacji i dodam. Dzięki za komentarz.
Mi zabrakło takich tytułów jak:
Mistrz zagadek z Hed – Patricia A. McKillip oraz Zapomniane bestie z Eldu;
Lyonesse – Jack Vance;
Był sobie raz na zawsze król – T. H. White;
Małe, duże – John Crowley oraz Ægypt;
Rapsodia – Elizabeth Haydon;
Las ożywionego mitu – Robert Holdstock;
Morze trolli – Nancy Farmer;
Córka Króla Elfów – Lord Dunsany;
Kraina Chichów – Jonathan Carroll;
Kroniki Belorskie – Olga Gromyko;
Łowcy mitów – Christopher Golden;
Uczennica Maga – Trudi Canavan oraz inne książki tej autorki;
a na koniec jeszcze seria Dragonlance.
Dzięki za komentarz. O „Morzu trolli” nie słyszałem, będę musiał sprawdzić. Inne pozycje są mi mniej lub bardziej znane. Poprzypominam sobie i jutro siądę do aktualizowania listy. Pozdrawiam!
Ja bym dodała Klątwę przeznaczenia Moniki Magoskiej-Suchar i Sylwii Dubieleckiej akcja dzieje się w średniowieczu ale zawiera elementy magii, bardzo dobrze napisana, przemyślana i zaskakują, a zakończenie pozostawia książkowego kaca 🙂 Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie są intrygi, walki, wyglupy, a także romans. 🙂 Ma 812 stron przy których na pewno się nie nudzi 🙂
Nie wiem jak ktoś może polecać Klątwę Przeznaczenia, chyba że jest odpowiedzialny za jej promocję. Klątwę jedynie da się przełknąć w wersji analizatorskiej (NAKW zaczeli się tym dziełem zajmować).
Brakuje Raymonda E. Feista. Saga o Wojnie Swiatow i inne powiesci toczace sie na Midkemii oraz Kelwanie
Świetna lista ale jak juz wspominano zabrakło „Miecza Prawdy” od T.G ale również brakuje mi tutaj calego cyklu „Darów Anioła” Cassandry Clare 😉
Dary Anioła może sa lepsze od sagi Zmierzch, jednak do klasyki gatunku to im daleko.
Ja polecam Zakon Achawy. Autor wspaniale oddał to na czym fantasy polega. Stworzył piękny świat, w którym przeplata się mrok ze światłem niesionym przez anioły, nimfy i ajale. Ci ostatni to chyba pierwszy raz ujawnili się w świecie fantasy. Główny bohater wkracza w wielki świat monarchów, będą wyciągniętym dosłownie z maleńkiej wioski, przechodzi metamorfozę by całkowicie oddać się przygodzie! Nie zdradzę nic więcej polecam warto 😀
Rany boskie, tyle książek, a czasu tak mało… Jak to zrobić, żeby nie spać i móc czytać, a do pracy normalnie chodzić? 😀 Sporą część kojarzę, część czytałam, a jeśli chodzi o Bohatyra to ogromnie żałuję, że Wydawnictwo Erica nie zdecydowało się wydać go do końca 🙁
cykl demoniczny??:P
aaa przepraszam jest..
a spis naprawde dobry, nowych autorow poznalem, wiec dziekuje 🙂
Nie ma sprawy. Cieszę się, że lista Ci pomogła. 🙂
Niewiele mi zostało do nadrobienia :p zgadzam się z listą, wszystkie pozycje warto przeczytać 🙂
Miłej lektury zatem. 🙂 Dzięki za komentarz!
a Anthony Ryan – „Kruczy cień”???? absolutnie wciągająca seria….
Dobra seria, dodam do listy przy najbliższej okazji. 🙂 Szkoda tylko, że fatalnie wydano u nas te książki, jeśli chodzi o korektę/edycję.
Brakuje tu takisz tytulow jak D.Eddings cykle Ellenium i Tamulli Karl.E Wagner Cykl Kanea ktory moim zdaniem jest rownie udany jak cykl Conana z sci-fi polecam alfred-elton-van-vogt – Cykl Nie-A
a i bym zapomnial rowniez goraco polecam Richard A. Knaak – cykl Smocze Królestwo
Brakuje zdecydowanie Anne Bishop I jet ksiazek
A Jacek Dukaj??? 🙂
W liście dotycząej sci-fi jest, z tego co się orientuję. 🙂
A książki takiego autora jak R. A. Salvatore,
Albo godna uwagi seria Dragonlance???
Przez krótki urlop trochę to zajęło, ale już odpisuję! Niestety nie czytałem jeszcze tych książek, ale są one w planach. 🙂 Dzięki za komentarz.
Dodałabym jeszcze Patrole Łukianienki i „Opowieści Sieroty” Catherynne M. Valente 🙂
Dzięki za komentarz, przy następnej aktualizacji dopiszę oba tytuły. 🙂
Salvatore rewelacyjna seria o Drizzt’cie (mam nadzieje ze poprawnie odmieniłem ) mrocznym elfie z sumieniem. Sam swiat mrocznych elfów i podział kastowy i zasady współtrwania rewelacja.
i czytalem tez serie o magu i podrużach miedzy swiatami ( niestety uciekl mi autor) ale byl tam spinoff w ktorey mrzecz dziala sie w swiecie rzadzonym na wzór feudanej Japonii , głowna bohaterka była kobieta.
Przygoda z Drizztem jeszcze przede mną, ale dobrze dostać kolejną pozytywną recenzję tej serii. 🙂 Dzięki za komentarz!
Super spis. Dzięki Tobie mam kolejne pomysły na przygodę ze światem fantasy. 😀 Część z przedstawionych przez Ciebie pozycji czytałam, chociaż niespecjalnie przypadło mi do gustu „Ziemiomorze”. Ale to chyba dlatego, że lubię książki, gdzie dużo i szybko się dzieje. Tak całkiem od siebie to dodałabym cykl „Ostatnie Imperium” Sandersona. „Z mgły zrodzony” to jedna z moich ulubionych książek. ;]
Bardzo mi miło, że lista Ci się podoba. 🙂 Miłej lektury zatem!
Dobre pozycje, ale szkoda, że tak mało polskich autorów. Ja ostatnio odkryłem ciekawy świat w książce Czyste zło Potęga Nieumarłych Dawida Przybysza. Jak ktoś lubi magię, klimat elfów, wilkołaków i nieumarłych to na pewno ta książka się spodoba.
No i gdzie Harry Potter? Przecież TO jest książka klasyka wybitna przez duże W.
Ja bym jeszcze dodała cokolwiek Trudno Canavan, a szczególnie „Trylogię Czarnego Maga” 😉
Faktycznie, bardzo ciekawa lista:).
Poza pozycjami, które zostały wymienione w komentarzach, do klasyki dodałbym książki takie jak:
– Jednym zaklęciem – Lawrence Watt Evans – niesamowita książka polecam.
– Cykl o inkwizytorze Mordimerze – Jacek Piekara,
– Uniwersum Ostatniej Rzeczpospolitej (wyszły na razie 3 książki z tego uniwersum, ale moim zdaniem to arcydzieło) – Tomasz Kołodziejczak.
Dzięki. 🙂 Wszystkie tytuły wymienione przez Ciebie jeszcze przede mną.
Ktoś zjadł Achaje, dlaczego?! ಠ╭╮ಠ
Zupełnie nie trafiła do mnie „Achaja”, podobnie zresztą jak „Virion”. 🙁
Piotrze, a przebrnąłeś przez pierwsze trzy tomy? Bo kolejne są zaskakujące…możesz w zasadzie je przeczytać bez znajomości pierwszych trzech.
Nie skusiłem się na kontynuowanie lektury. Może kiedyś zatem.
Pozycje 9 i 15 genialne. Mi brakuje tutaj Czarodziejów Hateway oraz coś od pani Kossakowskiej :))))
Brian Staveley – Kroniki nieciosanego tronu. Już zakończone. Ta książka po prostu musi być na liście. Zakochałam się w niej zaraz po Kłamstwach Locke’a Lamory
Z nowości to teraz także Siri Pettersen i jej trylogia Krucze pierścienie wciąga mega.
Możliwe, że to nie klasyka gatunku, ale polecał bym wspomnieć: Wojna Kwiatów – Tadd Williams – dosyć ciekawe podejście od mitów o elfach, i druga o podobnej tematyce: Niebajka – Raymond Feist
Polecał bym: Wojna Kwiatów – Tadd Williams – może to nie klasyk gatunku, ale ciekawe podejście do mitów nt elfów – oraz inna w podobnej tematyce: Niebajka – Raymond Feist
Świetna lista, jest Erikson, Abercrombie,Weeks. Polecam autorów:
B. Staveley, R. Wegnera (i to obowiązkowo).
Jest taka polska autorka fantasy, o której niestety wciąż mało się slyszy, a szkoda bo jest genialna. Jej „Saga o Zbóju Twardokęsku” to dla mnie jedna z ukochanych książek gdzieś pomiędzy „Władcą Pierścieni” a „Wiedźminem”. Zresztą jak dla mnie Anna Brzezińska prześcignęła Sapkowkiego.
Może i ja dodam jakąś propozycję do listy. Wydaje mi się, że powinna być na niej cała seria „DIUNA” Franka Herberta. A może też jedna z moich ulubionych : „Królowa Lata” , „Królowa Zimy” Joan D. VINGE pzdr
Polecałbym też „Królowa Lata” i „Królowa Zimy” Joan D. VINGE, chyba nikt jeszcze nie wspomniał 🙂
Świetna lista, od siebie polecam „Zemsta najlepiej smakuje na zimno” Abercrombie, Trylogię Zimnego Ognia i dylogię Lynn Flewelin „Szczęście w mrokach” oraz „Na tropach ciemności”
No dobra, o ile przeczytałem zdecydowana większość książek proponowanych przez autora postu, o tyle wielkie dzięki za komentarze, w których znalazłem rzeczy ciekawe dla mnie i nie przeczytane. Ale żeby nie było że jestem pasożytem (a co do zasady jestem) polecam wszystkim Brent Weeks Saga Powiernika Światła – całkowicie nowe podejście do magii przy użyciu światła, świetna historia, jak dla mnie genialne postacie – a wierzcie mi jestem osobą wyjątkowo oszczędną w komplementach. Początek może być ciężki za nim ogarnie się system magii – ale warto. Nie jest to może dzieło na miarę Czarnej kompanii czy Malazańska Księga Poległych, ale zdecydowanie jest warte uwagi. Innych dobrych książek brakujących w spisie nie będę polecał bo to za dużo pisania 😉
Dzięki za i tak długi komentarz. 🙂
Echhh mój błąd Powiernik światła był już w spisie 🙁 Niech będzie Rozjemca
Brandon Sanderson 🙂
A książki R. A. Salvatore’a o Drizztcie Do’Urdenie? 🙂 zdecydowanie mi ich na tej liście brakowało, a pierwsza trylogia („Ojczyzna”, „Wygnanie” i „Nowy dom”) jest świetna! Po „Władcy Pierścieni” to losy Drizzta głębiej zainteresowały mnie fantasy.
Już od jakiegoś czasu planuję aktualizację i dodanie Drizzta, niebawem będzie. 🙂
A ja ze swojej strony polecam „Mroczne materie” Pullmana, film na podstawie pierwszej części był niezbyt, ale książka jest niesamowita, a chyba nikt jej tu nie wspomniał jeszcze.
Z ciekawostek, w przyszłym roku (chyba) BBC ma wypuścić serial na podstawie „Mrocznych materii”
Jeszcze nie czytałem, dzięki za komentarz. 🙂
Nie warto. Szkoda życia na Salvatore.
Ooo tak..
Dobra strona, szukałam właśnie jakiegoś rankingu fantazy.
Do takich książek i ja się chętnie czasami przekonuję. Dzięki 🙂
Przeczytałem tylko dwie książki z tego zestawienia, to jest Nowy Wspaniały Świat i Rok 1984. Nie podobały mi się, taki przygnębiający klimat. Co polecacie teraz, może Diuna?
„Diuna” świetna, ale jeśli szukasz czegoś z lekkim klimatem, to sięgnąłbym na przykład po „W dziwnej sprawie Skaczącego Jacka” Marka Hoddera – bardzo przyjemna książka.
David Eddings – Belgariada mnie nie wciagnela ale Ellenium i Tamuli juz tak, swietni bohaterowie i Tamuli lepsze .
David Gemmel – dla mnie najlepsza Legenda i cykl Draenai z Waylanderem Kroczaca Smiercia.
Andrzej Pilipiuk jesli Oko Jelenia mozna potraktowac jako fantasy.
Piekara z inkwizytorem Moprdimerem – zawsze uwielbialam staropolske przasne przeklenstwa, dlategoz Achaja bedzie u mnie gleboko w sercu razem z autorem, ktory nie omija opisywania wszystkich aspektow zycia nie robiac przy tym erotyka.
Mercedes Lackey – Heroldowie Valdemaru a najbardziej Mages Wind and Storm i Arrows, tego jest duzo, duzo wiecej jak u Gemmel’a, i dla mnie lepsza od Marion Zimmer Bradley, choc Mgly Avalonu to moje piersze fantasy inne niz Tolkien i Sapkowski.
Lian Hearn z cyklem zaczynajacym sie Po Slowiczej Podlodze, i choc zaliczany do YA dla mnie najwarzniejsze bylo japonskie tlo. I jak juz jestesmy na dalekim wschodzie to dolacze Mistrza Pu Pu autora Hideyuki Niki, oraz dla milosnikow opowiesci samurajkich komiks/opowiesci o Usagi Yojimbo.
Nie wiem czemu ale dla mnie czytanie McAffrey bylo bardzo meczace, i nie chwycilam, moze tlumaczenie bylo kiepskie, tak jak z Gra o Tron, ktora uwazam za niebo lepsza w oryginale.
Nikt nie wspomnial DUNE Franka Herberta . Czy ktokowliek czytal ta ksiazke ?
„Diuna” jest na naszej liście książek sci-fi. 😉
Bardzo dobre zestawienie chodź większość już przeczytałem.
Ja jeszcze bym dodał jeden cykl Ostatnie Imperium Brandona Sandersona, składający się z trzech tomów
– Z mgły zrodzony
– Studnia wstąpienia
– Bohater wieków
Cały cykl świetnie napisany, ciekawe podejście do źródła magii. Od początku cyklu czytelnik praktycznie wsiąka się w świat stworzony przez Sandersona, do tego jeszcze główny wątek wraz z wieloma wątkami pobocznymi nie pozwala się czytelnikowi nudzić.Dlatego ten cykl zajmuje wysoką pozycję w moim osobistym rankingu.
JA bym dodał do tego zapomniany chyba w Polsce bo dość dawno wyszedł cykl opowieści o „Kane” K. Wagnera. Kane był jednym z pierwszy ludzi stworzonych przez szalonego boga dla jego rozrywki. Zabił swojego brata i został za to przeklęty przez swego stwórcę (brzmi znajomo? 😉 ), który naznaczył go oczami mordercy i skazał na wieczną wędrówkę. Kane’a można zabić, lecz rany na nim goją się nadnaturalnie szybko i nie podlega starzeniu ni chorobom.
Dla mnie megacykl i szkoda, że w całości go nie przetłumaczono. Zwłaszcza tych części, gdzie Kane żyje…w dzisiejszych czasach (bo w większości akcja dzieje się w czasach/świtach, o których nic nie wiemy)
„Niekończąca” nie powinno być razem napisane? 🤔
Obie wersje są poprawne. W zależności od wydania i takie, i takie można znaleźć na okładce. 🙂
Lekkie zabarwienie fantasy ma cykl o polskiej historii „Korona” Cherezińskiej. Bardzo obszernie opisany proces jednoczenia Polski z Rozbicia Dzielnicowego – idealna lektura dla licealisty – fana fantastyki, który musi zrobić sobie powtórkę przed maturą 🙂 Są też „momenty”, smoki, skrytobójcy.
Brakuje mi tu Harrego Pottera oczywiście 😀 oraz nad czym najbardziej ubolewam brakuje na tej liście cudownej, przepięknej i wciągającej serii Zwiadowcy <3. Cieszę się że pojawił się Eragon, polecam całą serię :))
Wszystko dobrze ale brakuje mi tu książek Brandona Mulla
Zdecydowanie brakuje Trudi Canavan 😀
Z wszystkich tutaj wymienionych książek czytałem 4 pozycje, Malowany człowiek ( moja ulubiona ),Eragon, pan lodowego ogrodu, oraz wiedźmina, za resztę na pewno kiedyś się zabiorę 🙂 a polecić polecił bym, Cykl Tunele, Achaja oraz pomnik cesarzowej, pewnie byłoby o wiele więcej aczkolwiek człowiek nie ma do tego pamięci
Kończę czytać „Republike Złodziei” i jest doopa bo autor dłubie w kolejnej części już ładnych pare lat… Btw spoko zestawinie , dobrze że tu zajrzałem i znalazłem coś dla siebie. Pozdro 600
Szczerze przyznam, że nie miałam okazji przeczytać żadnej z powyższych książek jednak parę tytułów mnie zaintrygowało.
Myślę, że brak tu cudownej serii „Siedem królestw”, którą stworzyła Cinda Williams Chima. Osobiście czytałam wszystkie części i przyznam szczerze, że gdy tylko kończyłam jedną książkę od razu sięgałam po drugą.
Ostatnio także miałam okazję przeczytać książkę Justina Sompera „Asasyni i sojusznicy” wątek zabójstw na dworze królewskim i wyjaśnianie tych dziwnych zdarzeń przez zwykłą dziewczynę z wioski. Książka zawiera pewną część przemyśleń osobistych bohaterów jednak nie jest ich jakoś za wiele. Niestety druga część dostępna jest tylko za granicą i jedynie w języku angielskim. Czekam z niecierpliwością na polskie tłumaczenie.
Jednak jeśli ktoś nie lubi czytać o wojnach i zabójstwach myślę, że przypadnie mu do gustu książka Brandona Sandersona „Dusza cesarza”. Uwięziona Shai tworzy przy pomocy kamieni duszę dla cesarza, aby pewne osoby mogły nim sterować i kierować krajem. Książka nie jest długa, ale myślę, że warta uwagi.
Super zestawienie, czytalam kilka z nich 🙂 Polecam również „Alter” Joanny Pettersson
…
Witam, nie dałem rady przeczytać wszystkich komentarzy , brakuje mi pieśni krwi Ryana która jest genialna.
Dwa Sandersony ? chyba Archiwum by wystarczyło. Malaz dla mnie mistrzostwo i mam nadzieję że nie przestaną wydawać audiobooków bo miło się wraca. Jeszcze dodam a propos audiobooków że kiedyś próbowałem przeczytać Wegnera ale mi nie podszedł ( nie wiem czemu ale teraz się tego trochę wstydzę;)
, po jakimś czasie dałem mu drugą szansę i powiem tak w interpretacji Filipa Kosiora to jest Oscar i mistrzostwo świata jedyny mój przypadek w którym boję się czytać książkę by nie zepsuć wrażenia po odsłuchaniu coś jak z filmami , raz na sto film jest lepszy od książki a tu audiobuk wgniata w fotel i nie nigdy nie ma dość.
Pozdrawiam