O książkach pisarza z Providence pisaliśmy już na Fantasmarium kilkukrotnie (chociażby Zgroza w Dunwich, czy Zew Cthulhu) i nie będę ukrywał, że jestem fanem twórczości tego autora. Dlatego też postanowiłem stworzyć swój ranking, w którym wyróżnię, według mnie, najlepsze opowiadania H.P Lovecrafta. Zapraszam do lektury.

15. “W górach szaleństwa”

Zmrożony antarktyczny świat, grupa naukowców, straszna tajemnica w lodzie – brzmi trochę jak “Coś” Carpentera i uważam, że klimat opowiadania jest zbliżony do tego z filmu. Rozbudowany, wzniosły opis świata Przedwiecznych wgniata w fotel, a finał też nie pozostawia wiele do życzenia. Dobre opowiadanie, z którym na pewno warto się zapoznać.

14. “Przyszła na Sarnath zagłada”

W tym opowiadaniu mamy do czynienia z nieco innym niż zwykle Lovecraftem – bardziej fantastycznym. Szczególne wrażenie robi opis wspaniałego Sarnathu położonego na zgliszczach zamieszkiwanego dawniej przez rybopodobne istoty szarego miasta Ib. W podobnym klimacie utrzymane jest również opowiadanie “Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka”.

13. “Coś na progu”

Interesujący utwór pełen nawiązań do chociażby “Widma nad Innsmouth” (które na tej liście pojawi się zdecydowanie później). Historia wciąga charakterystyczną dla Lovecrafta niepokojącą atmosferą, rodem z sennego koszmaru. Zdecydowanie jedno z lepszych opowiadań pisarza.

12. “Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka”

Podobnie jak w przypadku “Przyszła na Sarnath zagłada”, w tym opowiadaniu również mamy okazję poznać Lovecrafta od bardziej fantastycznej strony, kiedy opisuje on wędrówkę Randolpha Cartera po Krainach Snów. Warto przeczytać.

11. “Szczury w murach”

Koszmarne sny ze Szczurów w murach to po prostu majstersztyk literatury grozy, historia naprawdę wciąga, a zaskakujące zakończenie przyprawia o gęsią skórkę. Według mnie na pewno jest to jedno z bardziej przerażających opowiadań Lovecrafta.

10. “Wyrzutek”

Pierwszą dziesiątkę  otwiera “Wyrzutek” (chociaż muszę przyznać, że rozważałem umieszczenie go nieco wyżej). W tym opowiadaniu Lovecraft stosuje zupełnie inną konwencję niż zwykle – nie patrzymy już na świat oczyma uczonego, który odkrywa straszną tajemnicę, ale za to mamy okazję poznać historię z perspektywy potwora. Prawdziwy majstersztyk.

9. “Przypadek Charlesa Dextera Warda”

Jedno z najbardziej znanych opowiadań Lovecrafta. Nekromanci, opętania, straszne eksperymenty, wspaniała, klimatyczna konfrontacja na zakończenie i to wszystko w typowym dla autora stylu. Pomimo kilku dłużyzn to naprawdę świetne opowiadanie.

8. “Nawiedziciel mroku”

Bardzo dobry, niepokojący klimat, względnie wartka akcja oraz po prostu ciekawa historia. Młody malarz po eksploracji opuszczonego kościoła, dawniej wykorzystywanego przez sekty do ohydnych rytuałów, wplątuje się w straszną historię, w której pojawi się nawet Przedwieczny Azathoth. Ogromne wrażenie zrobił na mnie finał historii, mający miejsce w czasie burzy.

7. “Szepczący w ciemności”

Po potężnej powodzi w okolicach Vermont rzeka zaczyna wymywać na brzeg dziwaczne, nieprzypominające niczego znanego człowiekowi istoty. Profesor z Uniwersytetu Miskatonic, z początku sceptyczny, zaczyna prowadzić korespondencję z Henrym Akeleyem – również badaczem, doświadczającym niepokojących wydarzeń na własnej skórze. Warto wspomnieć tutaj, że jedną z inspiracji dla całego opowiadania, było odkrycie Plutona, którego Lovecraft utożsamił poniekąd z Yuggoth – planetą zamieszkaną przez potworne istoty, zwane Zewnętrznymi.

6. “Cień spoza czasu”

Naukowiec zapada na tajemniczą, kilkuletnią amnezję i w tym czasie nieświadomie zamienia się ciałami z członkiem Wielkiej Rasy, żyjącej poza czasem. Opowiadanie wciąga od początku do końca, a jeden z ulubionych motywów Lovecrafta – miałkość i lichość rodzaju ludzkiego wobec potęgi wszechświata, jest jeszcze bardziej widoczny niż zwykle.

5. “Sny w domu wiedźmy”

Opowiadanie polecone mi przez jedną z czytelniczek Fantasmarium. Muszę przyznać, że jestem zaskoczony, iż nie zostało ono umieszczone w żadnym z pięknie wydanych ostatnio przez Vesper zbiorów z twórczością Lovecrafta. Według mnie absolutna czołówka jeśli chodzi o tego autora.

Główny bohater postanawia zamieszkać w domu wiedźmy, której w niewyjaśnionych okolicznościach udało się uciec z Salem wraz z demonicznym towarzyszem Brązowym Jenkinsem (opis tego stwora do dzisiaj przyprawia mnie o gęsią skórkę). Sny bohatera są upiornie niepokojące, a motyw systematycznego zbliżania się starej kobiety i bestii do łóżka głównego bohatera jest po prostu straszny. Wspaniale zbudowane napięcie, ciekawa historia i bardzo mocne zakończenie – jedno z najlepszych opowiadań grozy, które czytałem.

4. “Widmo nad Innsmouth”

Opowiadanie, które zainspirowało potem powstanie chociażby bardzo dobrej gry Zew Cthulhu – Mroczne zakątki świata. Młody mężczyzna przypadkiem trafia tutaj do okrytego złą sławą Innsmouth. Sugestywny opis upiornego, rozpadającego się miasteczka, zamieszkanego przez upadłe istoty, które niegdyś były ludźmi, to prawdziwy majstersztyk literatury grozy i jeden z obrazów, które zawsze przychodzą mi na myśl, gdy mowa o twórczości pisarza z Providence. O tym, jak zakończy się przygoda młodzieńca w tajemniczym miasteczku, będziecie musieli natomiast przekonać się sami.

3. Zew Cthulhu

Zew Cthulhu to zbiór zapisków narratora – Francisa Waylanda, starającego się rozwikłać tajemnicę bardzo niepokojących wydarzeń. Skala wydarzeń jest ogromna – w trakcie lektury przenoszeni jesteśmy po całym świecie – od Stanów Zjednoczony, przez Chiny i Nową Zelandię, aż po Antarktydę, a działania kultu Cthulhu zagrażają całemu rodzajowi ludzkiemu. Myślę, że utwór ten jest doskonałym początkiem przygody z twórczością H.P. Lovecrafta.

2. “Zgroza w Dunwich”

Poznajemy tutaj historię upiornego, zrujnowanego miasteczka, które zostało nawiedzone przez istoty nie z tego świata. Plugawe rytuały, zakazane księgi i przytłaczający mroczny klimat – tak w skrócie można opisać to opowiadanie. Zgroza w Dunwich to zdecydowanie jeden z najlepszych utworów Lovecrafta, którego historię możemy poznać jeszcze lepiej, sięgając chociażby po grę planszową Dziedzictwo Dunwich (polecam!).

1.  “Kolor z innego wszechświata”

Niedaleko pewnej farmy spada meteoryt, mieszkańcy i zwierzęta zaczynają szaleć, a nocami z pobliskiej studni wydostają się dziwne światła. Przygniatający, potworny klimat bezradności, towarzyszący czytelnikowi w trakcie lektury tego opowiadania jest po prostu niepowtarzalny – gdybym miał wybrać jedno opowiadanie, które zachęci nowego miłośnika grozy do sięgnięcia po zbiór Lovecrafta, byłby to właśnie Kolor z innego wszechświata.

Pozostałe opowiadania H.P. Lovecrafta, które warto przeczytać:

• „Muzyka Ericha Zanna”

• „Zeznanie Randolpha Cartera”

• „Reanimator Herbert West”

• „Pod piramidami”

• „Bezimienne miasto”

Przy tworzeniu listy korzystałem z książek Zgroza w Dunwich, Zew Cthulhu Przyszła na Sarnath zagłada oraz Sny o terrorze i śmierci.

Która opowiadania H.P. Lovecrafta, według Was, są najlepsze? Bardzo proszę, dajcie znać w komentarzach.

Zapraszamy też do lektury naszej listy „Najlepsze horrory – książki”.

Categories: Horror - książki, Klasyka, Książki, Listy

Tags: H.P. Lovecraft, Horror - książki, Klasyka, Listy, Przyszła na Sarnath Zagłada, Sny o terrorze i śmierci, Vesper, Zgroza w Dunwich